WERK
TOLLING
WORKING TEST
FIELD TRIAL
WAT IS TOLLING
AGENDA & RESULTATEN
TOLLING AWARDS
GALLERY
REGLEMENTEN TJP & TT
Nederlands
English
Français
WAT IS TOLLING?
"Tolling" is een Midden Engels woord en betekent "het
lokken van wild"
Voor de jager betekent dit het binnen bereik aantrekken
van watervogels door gebruik te maken van het speelse gedrag
van een tollende hond, en dit op dezelfde manier als een vos
eenden dichterbij lokt.
De link met de vos
Ons
verhaal begint dus bij de vos, maar naast de vos heeft
bijvoorbeeld ook de wezel een manier van jagen die op het
lokken van de prooi gebaseerd is.
Door het maken van speelse sprongen lokt de wezel haar
prooi – zoals bijvoorbeeld een konijn wat in verhouding een
pak groter is dan de wezel – dichterbij zodat ze het kan
vangen
Maar waarom zijn bepaalde dierensoorten eigenlijk te
lokken? De logische verklaring van de aantrekkingskracht
tussen bijvoorbeeld een eend en een vos (of lokhond) is dat
de vos een natuurlijke vijand is van de eend omdat deze
eieren steelt en jonge eendjes vangt.
De
vos is zich bewust van deze
aantrekkingskracht/opmerkzaamheid en gebruikt het in haar
eigen voordeel, door hun aandacht te trekken tot ze dicht
genoeg komen en zo de vos zichzelf van een goede maaltijd
kan voorzien. Soms werken 2 vossen samen waarbij een vos de
aandacht trekt langs de waterkant, en de tweede vos in het
gras zit te wachten tot de eenden dicht genoeg zijn om er
eentje, met een grote sprong, te vangen.
In actie werkt een lokhond zonder geluid te maken en in
tegenstelling tot de vos zal ze ook niet in het water gaan
om de eenden proberen te vangen. Het is enkel de
aanwezigheid en speelse gedrag die de eenden dichterbij zal
lokken. Eenmaal de eenden binnen schotsafstand zijn, zal de
jager de eenden doen opvliegen door bv zelf te gaan
rechtstaan of een steen in het water te gooien. Nadat de
jager enkele eenden heeft geschoten is het terug aan de
Toller om het werk af te maken en het geschoten waterwild
binnen te brengen.
Om een Toller eenden te leren lokken is geen uitgebreide
training voor nodig. Het enige wat een lokhond moet kunnen
is apporteren, iets wat een Toller uit nature in zich heeft.
Bij het apporteren zal de speelsheid van de Toller ervoor
zorgen dat deze vaak nog even met het voorwerp gaat spelen
wat uiteraard nog meer de aandacht van de eenden zal
trekken. Het apporteren wordt herhaald tot de eenden binnen
schotsafstand zijn.
Uiteraard mogen we niet uit het oog verliezen dat een
Toller een jachthond is met een bijhorend jachtinstinct.
Daarom zal een Toller aangeleerd moeten worden dat ze de
eenden niet zelf mag opjagen of proberen te vangen.
Eigenlijk moet de Toller de eenden simpelweg negeren, ook al
bevinden de eenden zich slechts op enkele meter van de hond
zelf.
De meeste eendensoorten zijn vrij makkelijk te lokken
(zie onderaan). Ganzen lokken kàn, maar is moeilijker dan
eenden.
|
|
|
|
Zwarte eend
|
Toppereend
|
Wilde eend
|
Taling |
Lokhond
Maar wat maakt nu een goede lokhond? De Toller
onderscheidt zich van de andere Retrieverrassen door zijn
kleinere bouw wat hem uitermate wendbaar maakt. Tevens is de
Toller het enige Retrieverras die verplicht witte
markeringen dient te hebben. De Toller moest er als lokhond
eenmaal ‘flashy’ en aantrekkelijk uitzien. En het is jullie
vast niet ontgaan dat zowel de Toller, het Kooikerhondje als
bijvoorbeeld ook de vos en de wezel dezelfde
kleurschakeringen hebben. Waar in Canada gebruik gemaakt
werd van een schutsel waar de jager zich achter verschool,
werd het Kooikerhondje in Nederland gebruikt bij de
eendenkooien. Ook al is het niet bewezen dat beide rassen
verwant zijn, doch zijn ze beiden gekozen voor hun
uiterlijke kenmerken en gedrag.
De behaarde staart van de Toller prijkt – raskenmerkend
– als een vlag in de lucht. In actie dient deze dan ook
boven de ruglijn gedragen te worden. Eigenlijk kan je dit
zien als een extra hulpmiddel om de aandacht van de eenden
te trekken, doch wordt de hoge staartdracht in de praktijk
door andere honden vaak – onterecht – gezien als teken van
dominantie.
Naast uiterlijke kenmerken vraagt een goede lokhond
uiteraard nog een pak andere capaciteiten zoals een hoog
uithoudings- en doorzettingsvermogen gecombineerd met een
makkelijk te trainen en intelligent karakter.
Geschiedenis
“Lokhonden” worden in Europa als sinds de 17e
eeuw op jacht gebruikt om eenden in netten te lokken, maar
ook in het oosten van Noord-Amerika en van Chesapeake Bay
tot aan New Brunswick, Nova Scotia en Prince Edward Island.
Yarmouth
County, Nova Scotia, Canada wordt beschouwd als de plaats
van herkomst van de Nova Scotia Duck Tolling Retriever. Er
is geen authentiek rapport betreffende de ontwikkeling van
de Toller, maar vandaag de dag wordt geacht dat rode hondjes
meegebracht door de eerste Europese kolonisten aan de basis
liggen van het ras. Kruisingen met andere rassen, waaronder
waarschijnlijk Spaniël- en Setterachtige honden, andere
Retrievers en Collies hebben ons de hedendaagse Toller
gebracht.
De Toller stond oorspronkelijk bekend als de ‘’Little River
Duck Dog” (district in Yarmouth County) of als “Yarmouth
Toller”. In 1945 werd het ras officieel erkend door de
Canadese Kennel Club met toen 15 geregistreerde honden. Voor
een lange periode waren Tollers een zeldzame verschijning
buiten Nova Scotia, maar vandaag zijn ze verspreid over heel
Canada, USA, maar ook Europa, Australië en Nieuw-Zeeland.
Dit resulteerde ook in het ontstaan van de eerste
rasclubs om de belangen van het ras te verdedigen. Niet
alleen op gebied van fok, exterieur, maar ook om de
oorspronkelijke werkeigenschappen te evalueren en behouden.
Intussen bieden rasclubs in verschillende landen aan de
Toller aangepaste werkproeven. Deze bevatten naast een stuk
algemeen apporteerwerk ook het element van ‘Tolling’.
Maw een complete test op het lijf geschreven van de Duck
Tolling Retriever.
De Amerikaanse Tollerclub startte met het opmaken van
een Basic Retrieving and Tolling Test (BRT) en gaf de
aanleiding tot het opstellen van uit 3 stappen bestaande
officiële jachtproef, nl de Working Certificate (WC),
Working Certificate Intermediate (WCI) and Working
Certificate Excellent (WCX).
Het unieke aan deze testen is dat van de BRT tot WCX er
een Tollingproef verwerkt is waarbij de hond in het veld
ingaat in langs de kustlijn watervogels moet gaan lokken. De
geleider blijft uit zich van de watervogels en gooit
balletjes of stokjes die de Toller moet apporteren. Het
speelse gedrag van de Toller moet de eenden binnen
schotafstand van de jager brengen. Nadat enkele eenden
geschoten of aangeschoten zijn moet de Toller de
verschillende stukken wild tot bij de jager apporteren.
In Europa is de Zweedse Tollerclub koploper in de
ontwikkeling van een officiële proef. Sinds januari 2007
organiseren de Zweedse Spaniël- en Retrieverclub zogenaamde
Tolling Jachtproeven waarbij ingeschreven kan worden in 3
klasses: Noviceclass, Open Class en Elite Class. Honden die
in Elite Class 2x de hoogste kwalificatie behalen kunnen
daarna nog doorstromen naar een praktische Field Trial.
Het verschil tussen deze klassen ligt onder andere in de
moeilijkheid van het gebied waarin gewerkt wordt, maar ook
het aantal binnen te halen apporten en de duur van de
periode waarin de Toller moet gaan ‘Tollen’.
De samenwerking tussen baas en hond, het ‘Tollen’, stijl
van zoeken en kwaliteit van de neus, snelheid en volharding
van de hond, mogelijkheid om te markeren en dirigeren,
schotreactie en het vermogen van de hond om kalm en rustig
te blijven in stressvolle situaties zijn enkele van de vele
punten waarop de hond en baas worden beoordeeld.
Ernstige fouten zoals het uit controle raken van de
hond, het niet schotvast zijn, niet vlot te water gaan,
slechte neus, onrust, agressie naar andere honden of niet
vlot apporteren kunnen leiden tot uitsluiting. De Zweedse
proeven worden gehouden met koud wild, in de meeste gevallen
zijn dat eenden.
In Denemarken wordt er wel een verschil gemaakt tussen
Tollingproeven met koud wild en met dummies. Tolling Field
Trials worden er gehouden met koud wild en Tolling Working
Tests met dummies.
Tolling binnen de BTC
Sinds 2011 zijn we binnen de BTC actief bezig om ons meer in
het Tollingwerk te verdiepen. Niet alleen op vlak van het
aanleren en verbeteren van de vaardigheden van de honden,
maar ook de wedstrijdvorm die reeds in Zweden, Denemarken en
sinds kort in Duitsland officieel erkend is.
We zijn onze Zweedse Tollervrienden dan ook heel erg
dankbaar voor hun hulp en enthousiasme om hun kennis met ons
te willen delen.
Het ‘Tolling’ is het authentieke werk van onze Tollers en
wint duidelijk steeds meer interesse in binnen- en
buitenland.
Vergelijkingstabel met buitenlandse wedstrijden (Duitsland
is niet opgenomen aangezien er momenteel enkel een Beginner
klasse bestaat):
Intussen kunnen onze leden jaarlijks verschillende tolling
evenementen in de agenda noteren:
·
Meerdere Tolling Jachtproeven met koud wild of Tolling
Testen met dummies (wedstrijden conform onze eigen
clubreglementen welke gelijkaardig zijn aan de Zweedse
reglementen)
·
Jaarlijkse Tolling Championship waarbij de deelnemers
strijden om de clubtitel
·
Tolling Initiatiedag (kennismakingsdag voor beginners)
Het enthousiasme van onze leden is een enorme drijfveer om
hier in de toekomst toe ook verder in te groeien.
De BTC is tevens lid van Sectie 2A (Fok en Gebruik van
Retrievers) en organiseert jaarlijks ook een Working Test en
Field Trial (open voor alle Retrievervarieteiten)
Voor meer info betreffende onze Tolling evenementen,
wedstrijden in het buitenland, reglementen, … :
jelle@ducktollingretriever.be